Waarom worden Indonesische Mandheling-koffiebonen nat gepeld?
Bij Shenhong-koffie denken veel mensen aan Aziatische koffiebonen, waarvan de meest voorkomende koffie uit Indonesië is. Vooral Mandheling-koffie staat bekend om zijn milde en geurige smaak. Momenteel zijn er twee soorten Mandheling-koffie verkrijgbaar bij Qianjie Coffee: Lindong Mandheling en Golden Mandheling. Golden Mandheling-koffiebonen worden gebrouwen met behulp van de natte schilmethode. Na binnenkomst in de mond komen er smaken van geroosterde toast, dennen, karamel en cacao vrij. De smaak is rijk en mild, de lagen zijn gevarieerd, rijk en evenwichtig, en de nasmaak heeft een aanhoudende karamelzoetheid.


Mensen die vaak Mandheling-koffie kopen, zullen zich afvragen waarom nat pellen gebruikelijk is in koffieverwerkingsmethoden. Dit komt voornamelijk door de lokale omstandigheden. Indonesië is de grootste archipel ter wereld. Het ligt in de tropen en heeft voornamelijk een tropisch regenwoudklimaat. De gemiddelde temperatuur gedurende het jaar ligt tussen de 25 en 27 °C. De meeste gebieden zijn heet en regenachtig, het klimaat is warm en vochtig, de zon is kort en de luchtvochtigheid is het hele jaar door hoog, variërend van 70% tot 90%. Het regenachtige weer maakt het voor Indonesië daarom moeilijk om koffiebessen te drogen door langdurige blootstelling aan de zon, zoals in andere landen. Bovendien is het tijdens het wasproces, nadat de koffiebessen in water zijn gefermenteerd, moeilijk om voldoende zonlicht te krijgen om ze te drogen.
Zo ontstond de natte peldemethode (Giling Basah in het Indonesisch). Deze behandelingsmethode wordt ook wel "semi-wasbehandeling" genoemd. De behandelingsmethode is vergelijkbaar met traditioneel wassen, maar toch anders. De beginfase van de natte peldemethode is hetzelfde als het wassen met shampoo. Na een korte blootstelling aan de zon na de fermentatie wordt de schapenvachtlaag direct verwijderd wanneer het vochtgehalte hoog is, waarna het laatste drogen en drogen plaatsvindt. Deze methode kan de blootstellingstijd van de koffiebonen aan de zon aanzienlijk verkorten en ze kunnen sneller drogen.
Bovendien was Indonesië destijds gekoloniseerd door Nederland, en ook de koffieplantage en -export werden door Nederland gecontroleerd. Destijds kon de natte peldemethode de koffieverwerkingstijd effectief verkorten en de arbeidsinzet verminderen. De winstmarge was groot, dus de natte peldemethode werd in Indonesië op grote schaal gepromoot.
Nadat de koffiebessen zijn geoogst, wordt de koffie van slechte kwaliteit geselecteerd door middel van flotatie. Vervolgens worden de schil en het vruchtvlees van de koffievrucht machinaal verwijderd en worden de koffiebonen met pectine en perkamentlaag in het waterbad gedaan voor fermentatie. Tijdens de fermentatie wordt de pectinelaag van de bonen afgebroken en de fermentatie is in ongeveer 12 tot 36 uur voltooid, waarna de koffiebonen met perkamentlaag worden verkregen. Daarna worden de koffiebonen met perkamentlaag in de zon gelegd om te drogen. Dit is afhankelijk van het weer. Na het drogen wordt het vochtgehalte van de koffiebonen teruggebracht tot 30% tot 50%. Na het drogen wordt de perkamentlaag van de koffiebonen verwijderd door een dopmachine en wordt het vochtgehalte van de koffiebonen tot 12% teruggebracht door het drogen.


Hoewel deze methode zeer geschikt is voor het lokale klimaat en het verwerkingsproces versnelt, heeft deze methode ook nadelen: het is gemakkelijk om schapenpootjes te produceren. Omdat het proces van het verwijderen van de perkamentlaag van koffiebonen met een dopmachine zeer ruw is, is het gemakkelijk om de koffiebonen te pletten en te persen tijdens het verwijderen van de perkamentlaag, vooral aan de voor- en achterkant van de koffiebonen. Sommige koffiebonen vormen barsten die lijken op schapenhoeven, daarom noemen mensen deze bonen "schapenhoefbonen". Het is echter zeldzaam om "schapenhoefbonen" te vinden in de PWN Golden Mandheling-koffiebonen die momenteel worden gekocht. Dit zou te danken moeten zijn aan de verbetering van het verwerkingsproces.
De huidige PWN Golden Mandheling wordt geproduceerd door Pwani Coffee Company. Bijna alle beste productiegebieden in Indonesië zijn door dit bedrijf overgenomen, waardoor de meeste koffiebonen die PWN produceert, boutiquekoffie zijn. Bovendien heeft PWN het handelsmerk Golden Mandheling geregistreerd, dus alleen de koffie die PWN produceert, is de echte "Golden Mandheling".
Na aankoop van de koffiebonen zorgt PWN voor een drievoudige handmatige selectie om de bonen met defecten, kleine deeltjes en lelijke bonen te verwijderen. De resterende koffiebonen zijn groot en vol met kleine gebreken. Dit kan de zuiverheid van de koffie verbeteren, waardoor de prijs van Golden Mandheling aanzienlijk hoger ligt dan die van andere Mandheling.
Voor meer advies over de koffie-industrie, klik om te volgenYPAK-VERPAKKING
Plaatsingstijd: 18-10-2024